Αν συντονιστείς στις 4 το απόγευμα στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης FM 100 σου προκύπτει ένα ραδιοφωνικό προϊόν που κάτω από τον τίτλο “Lemonpie.blogspot” υπόσχεται μια καθημερινή διαδικτυακή περιήγηση σε sites, blogs, social media και μουσικές εγκυκλοπαίδειες με στάσεις στις ειδήσεις που δεν ακούγονται στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και δεν γράφονται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αλλά έχουν το ενδιαφέρον και την αξία τους. Το ιδιαίτερο αυτό σκρολάρισμα αναλαμβάνει η Έλενα Λεμονίδου κάθε απόγευμα Δευτέρα με Πέμπτη ντύνοντας παράλληλα κάθε ειδησούλα με την κατάλληλη μουσική.
Το inthess.gr θέλησε να μάθει περισσότερα γι’ αυτήν τη «ραδιοφωνατζού» που στο μικρόφωνο βγάζει πολύ Θεσσαλονικιώτικο attitude αφήνοντας παράλληλα να φανεί η καταγωγή από Σμύρνη και η αγάπη της για την κιτρινόμαυρη ομάδα της πόλης.
-Τι ήρθε πρώτο? Το ραδιόφωνο ή η μουσική?
Η μουσική ήρθε πρώτη. Μέσα από την επαγγελματική σχέση με δισκογραφικές εταιρίες. Πρώτα στην WEA (Warner), μετά στην Virgin και για πολλά χρόνια στην BMG. Εκεί είχα την τύχη να συνεργαστώ με αληθινούς leaders που υπήρξαν έμπνευση για μένα. Με τον αξέχαστο Ίωνα Σταμπουλή στην WEA, το ραδιοφωνικό είδωλο των εφηβικών μου χρόνων Γιάννη Πετρίδη στην Virgin και τον Μίλτο Καρατζά στην BMG. Εκεί είχα και την τύχη να γνωρίσω τους κορυφαίους ραδιοπειρατές της πόλης που μου μετέδωσαν το «μικρόβιο» του ραδιοφώνου.
-Κι από τότε μέχρι σήμερα…?
Καθημερινά μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο. Από το πειρατικό ραδιόφωνο βρέθηκα στο μεγάλο σχολείο της ΕΡΤ. Ακολούθησε ο FM 101, η νεανική συχνότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης και μετά ο FM 100.
-΄Εχεις, όμως, στο ενεργητικό σου και την διοργάνωση συναυλιών, αν δεν κάνω λάθος.
Όχι δεν κάνεις λάθος. Την πείρα που απέκτησα σ’ αυτό το κομμάτι μέσα από τις δισκογραφικές εταιρίες, μου δόθηκε η ευκαιρία να την αξιοποιήσω στον ΜΥΛΟ, τις χρυσές εποχές του πολυχώρου. Αυτή η εμπειρία αλλά και το dj-ing σε γνωστά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης με βοήθησαν να διευρύνω την σχέση μου με τη μουσική πέρα από στεγανά και ετικέτες.
-Εκφράζεται αυτό μέσα από την εκπομπή σου?
Το ραδιόφωνο είναι μια άλλη ιστορία. Απαιτεί στόχευση σε συγκεκριμένο κοινό, προσαρμογή στην ώρα που μεταδίδεται μια εκπομπή και προσήλωση σε γνωστά ακούσματα, έτσι ώστε να δημιουργείς ένα απτό feeling προκειμένου να βοηθήσεις τον ακροατή (target group) να ταυτιστεί. Άλλωστε η «ταύτιση» είναι η λέξη κλειδί για την επιτυχία μιας εκπομπής.
-Υπάρχει κάποιο κρυφό σου όνειρο που έμεινε απραγματοποίητο? Έχεις σκοπό να το πραγματοποιήσεις?
Δεν ξέρω για τα όνειρα των άλλων, αλλά τα δικά μου όνειρα ήταν πάντα ρευστά. Μπορεί να γεννιόταν και να πέθαιναν μέσα στην ίδια μέρα ή να γινόταν εμμονή για χρόνια ολόκληρα. Και τελικά η ζωή να κάνει τα δικά της και μερικές φορές να ζω καταστάσεις που εκ των υστέρων αντιλαμβανόμουν ότι ήταν όνειρα που πραγματοποιήθηκαν. Οπότε αφήνω το τιμόνι στη ζωή να μου φέρει ό,τι εκείνη θέλει.
Το αυθεντικό κείμενο της συνέντευξης μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.